Soms herken ik niet op tijd dat ik overprikkeld ben. Mijn hoofd is dan vol gedachten, ideeën, overtuigingen en mijn lichaam voel ik nauwelijks. Of ik voel juist heel veel zoals ruis in mijn oren, vermoeidheid, koude energie in mijn lichaam waarbij ik van binnen ijskoud aanvoel, snelle gedachten over van alles, of iets dergelijks. Kortom, ik zit vol. Overvol. Langzaam sijpelt de bewustwording van overprikkeling binnen.
Het niet herkennen van het omslagpunt tussen actie en rust komt vaak voor bij een intensieve klus waarbij veel focus nodig is of een werkdag met aaneengesloten overleggen die online vanuit huis plaatsvinden. Ik ben dan vaak meer gefocust op het uitvoeren van informatiebeheer werkzaamheden die ik verricht voor overheidsorganisaties en ben me niet of minder bewust van mijn energiehuishouding, mijn welzijn. Een onevenwichtigheid in focus naar buiten en focus naar binnen is “ongemerkt” door de dag heen ontstaan.
Ik ervaar overprikkeling echter ook na een bezoek aan een tentoonstelling, concert, het geven van een training in bewustzijnsverruiming, coaching sessie, of een andere gebeurtenis die juist energie-gevend is. De overprikkeling lijkt me dan ook te overvallen. Afladen is noodzakelijk, want onbewust ben ik over mijn grenzen heen gegaan.
Afladen
Opties om afladen zijn voor mij een warme kruik, een zachte deken, muziek, een podcast luisteren, een korte wandeling, warme douche, een klankschaal aanslaan, etc. Eerlijk gezegd kan het alles zijn waar ik op dat moment zowel fysiek als mentaal behoefte aan heb. Dit is ieder keer weer anders, dus ik voel in het moment wat ik nodig heb om af te laden van de dan aanwezige overprikkeling. Dat werkt bij mij.
Een uitdaging blijft om mijn grenzen tijdens een intensieve werkdag te herkennen en in acht te nemen, zodat ik de staat van overprikkeling niet bereik. Korte bewust-momenten door de dag heen om mijn staat van ZIJN te monitoren helpen daarbij.